Rubén Grilo

2 Niederegger Lübeck Marzipan Classic

Kunst is schatplichtig

Rubén vindt het leuk om op te splitsen waar kunst uit bestaat. Het valt hem op dat kunst en industrie als twee totaal verschillende werelden worden gezien. Moderne kunst werd geboren in het hart van de industriële economie. Daarom vindt Rubén het gek als mensen over industrie en kunst praten alsof het tegenpolen van elkaar zijn.
‘Zonder industrie zou 150 jaar kunstgeschiedenis niet bestaan,’zegt Rubén.
Vandaag de dag leven we in een andere situatie. De industrie is op de achtergrond geraakt. De economie draait meer om financiële dienstverlening en grote stromen geld dan om massaproductie in fabrieken.

Door elkaar geschud

Rubén onderzoekt de wereld van de industrie. Hij vraagt zich af: wat zou er gebeuren als je alle spullen die in een fabriek gemaakt worden als kunst ziet? Dat fabrieksgemaakte spullen kunstvoorwerpen worden. Je zou kunnen zeggen dat Rubén er een spel van maakt. Waar gebruik je welk voorwerp voor?

Fabriek/kunst

Rubén lanceert in 2015 een serie kunstwerken die ‘Als lijnen tijd zijn’ heet. In een tentoonstelling laat Rubén zijn ideeën zien. Die gaan over fabrieksmatige productie. Rubén presenteert kunstzinnige materialen niet helemaal afgewerkt zijn. 

Plastic kunst, mag dat wel?

Kunst heeft vaak iets verhevens. De kunstenaar wil een reactie bij je uitlokken. Dat je bang wordt, of blij, of dat je echt je best doet om over iets na te denken. Materialen hebben een verschillende status. Zo heeft olieverf een hoog aanzien. Hoger dan bijvoorbeeld waterverf. Plastic mag natuurlijk ook gebruikt worden door een kunstenaar. Heel vaak zie je dat alleen niet.

Wat achterblijft

Soms blijft er wat dons aan een ei plakken. Aan een aardappel zie je regelmatig dat er wat klei blijft hangen. Bij dit kunstwerk zie je welk restproduct er bij chocola hoort: aluminiumfolie. Het knisperende jasje zit vrijwel altijd om chocola, zodat de reep niet afgeeft.

IJskast

Bij sommige mensen is de keuken de centrale plek in huis. Daar zit je, praat je, drink je thee en praat je urenlang. De keuken is vaak het kloppende hart van het huishouden. Je ziet wel eens dat mensen een waar kunstwerk maken van hun ijskast. Magneten van letters die gedichtjes kunnen vormen, tekeningen, ansichtkaarten, het zit allemaal op de ijskast.

Stratenplan

Door de rechte lijnen en hoeken heeft dit kunstwerk iets van een plattegrond. Als er allemaal flats en appartementencomplexen zijn, ziet het er op de kaart ongeveer zo uit als de repen van dit kunstwerk.

Zuid-Europa

In Italië of Spanje zie je wel eens een lijn met wasgoed van het ene huis na het andere. Het hangt te drogen. Handdoeken, hemden, beha’s. Ze hangen allemaal aan de strak gespannen waslijn en je loopt er zo onderdoor. De kleuren en vormen van dit werk hebben wel iets van de was aan zo’n lijn.

Babykamer

Vaak worden pastelkleuren zoals in dit kunstwerk gebruikt voor de kinderkamer. Ook zijn er veel babykleren te koop in deze zachte tinten.

Andersom

Voor 1940 golden blauw en roze van geboortemuisjes nog niet. Kinderen droegen vaak dezelfde kleuren. Roze werd gezien als een kordate, sterke kleur. Blauw was teer en fijn, waardoor het geschikt werd geacht voor meisjes.

Roze voor jongens

In 1940 bedachten Amerikaanse fabrikanten dat roze voor meisjes moest zijn en blauw voor jongens. We zijn er zo aan gewend dat het zo zit dat het bijna een waarheid is geworden.
Fabrikanten kunnen meer geld verdienen als jongens graag blauw willen en meisjes roze. Het idee van kleuren toekennen aan sekse is puur cultureel. Het heeft niets te maken met de natuur, maar alles met cultuur. Met de ideeën die we als mensen bedenken en geloven. Mamie Eisenhower was de first lady, de vrouw van de 34ste president van de Verenigde Staten Dwight D. Eisenhower. In de jaren ’50 droeg ze een roze jurk ter ere van de inwijding van haar man. De jurk was versierd met 2000 bergkristallen. Het was een protest tegen het grauwe, blauwe werktenue dat vrouwen in de Tweede Wereldoorlog hadden gedragen. Door de frist lady kreeg roze een vrouwelijk imago.

Magnetische aantrekking

Chocola is een geliefd onderwerp om kunst over te maken. Het LAM heeft verschillende kunstwerken die te maken hebben met chocola. Beelden van chocola. Een enorme leeuwenkop die is gemaakt van verpakkingspapier. Een liggend stuk fluwelige chocola. Een foto met opgestapelde chocoladerepen, twee paashazen en een chocoladeletter.

Kalmte voor klanten

Fabrikanten proberen klanten gemoedsrust te bieden. Dat doen ze door een product zo herkenbaar mogelijk te maken. De fabrikanten proberen het merk stabiel in de markt te zetten, zoals dat heet. Altijd dezelfde verpakking, smaak en hetzelfde logo van het merk. Mensen houden niet van verandering. Iedereen zou waarschijnlijk vreemd opkijken als een beroemd chocolademerk de smaak en vormgeving van zijn reep ineens zou veranderen. Dat geldt trouwens voor allerlei dingen. De melodie bij het kinderprogramma Het Klokhuis is al decennia lang hetzelfde. Het klinkt net iets anders maar de basis is nog hetzelfde.

Prikkelarm

Sommige mensen hebben snel last van prikkels. Een prikkel is iets wat inwerkt op je zintuigen of zenuwen. Licht, geluid, geur, verandering van temperatuur. Zichtbare prikkels worden gevormd door kleur, vorm, aantallen, tegenstellingen, patronen en witruimte.
In bepaalde omgevingen wordt ervoor gezorgd dat mensen zo min mogelijk prikkels krijgen. Zoals op een psychiatrische afdeling. Mensen moeten tot rust komen en zo min mogelijk heftige kleuren zien en geluiden horen.

Vlaamse schrijfster

Christiane Beerlandt schreef een boek met als titel: De hoorn des overvloeds-psychologische symbooltaal voor meer dan 300 voedingswaren. In dit boek zegt Christiane dingen die veel reacties oproepen. Ze denkt dat ons lichaam zelf weet wat goed voor ons is. Als iemand bijvoorbeeld drie cakes op een dag eet, is dat volgens Christianes idee niet schadelijk. Want het lichaam verlangt ernaar, zegt ze. Chocola staat volgens Christiane Beerlandt voor liefdevolle, zachte krachten in de mens. Iemand die naar chocola snakt komt eigenliefde tekort en verlangt naar de zachtheid van chocola. Een fijn excuus om het te eten.

Rijksacademie

Rubén heeft in 2011 en 2012 op de Rijksacademie van Beeldende Kunsten in Amsterdam gezeten. Dat is een instituut waar je niet zomaar op komt. Je moet je werk insturen en dan wordt je het door een jury beoordeeld. De Rijksacademie is een broedplaats, net als de Ateliers. Hiermee is Nederland een bodem voor jonge internationale kunsttalenten zoals Karel Appel, Piet Mondriaan, Thomas Demand en Jan Toorop.
De mensen die geselecteerd worden heten: residents. Dat betekent bewoners. Ieder jaar worden er hoogstens 25 nieuwe residents aangenomen.
Sinds 1992 zit de Rijksacademie in een voormalige Kavallerie-Kazerne, die is verbouwd en aangepast zodat studenten er zo goed mogelijk kunnen werken. Studenten aan de Rijksacademie hebben technische werkplaatsen in de vroegere stallen. Op de hogere verdiepingen en in de manege naast het hoofdgebouw zijn de ateliers. Verder zijn er nieuwbouwtorens met collecties, een bibliotheek, kunstenaarsdocumentatie, projectruimten en kantoren. De verschillende plekken van het gebouw zijn met elkaar verbonden door loopbruggen.
Er zitten Nederlandse, maar ook veel buitenlandse studenten, zoals Rubén. Elk jaar wordt er in het laatste weekend van november een Rijksacademie OPEN georganiseerd. Studenten die twee jaar onderzoek hebben gedaan en kunst hebben gemaakt laten hun werk zien. Je kunt er zelf ook heen om de nieuwste kunst te zien.

Het aantal regeert

Wat is het verschil tussen product en kunstwerk? Dat vraagt Rubén zich af. Als een kunstwerk uit achthonderd buizen bestaat wordt het gezien als industrieel. Als het er acht waren, zou het artistiek zijn. Zelfs als het precies dezelfde buizen zouden zijn. Het aantal producten heeft invloed op hoe iets gezien wordt. 

Eigen zienswijze

‘Ik probeer kunst en industrie niet als tegenpolen te zien,’ zegt Rubén.

Kijk eens anders

Beschrijf de kunstenaar aan de hand van het kunstwerk. Wat voor een type zou dit gemaakt hebben?

Hier staat de locatie waar je nu bent. Een enkele keer wijkt deze locatie af van je werkelijke positie.

Dit heeft geen gevolgen voor jouw tour. Alle kunst in deze zaal zit wel gekoppeld aan deze locatie. Kies dan via vrij rondlopen de zaal waar je bent.

 

BG 1 2 3