Leuk feitje: dit is het werk van een oud- publieksmedewerker van het LAM. Misschien heb je haar bij een eerder bezoek wel op zaal gezien?
Yael fotografeert zichzelf in ongemakkelijke houdingen. Ze wil hiermee een worsteling laten zien. De worsteling met haar eigen lichaam. Ze maakt haar lichaam niet mooier dan het is.
In de westerse wereld zien mensen een slank lichaam als ‘mooi’. Mensen met een voller lichaam vallen buiten dit ideaal. Er wordt zelfs negatief tegenaan gekeken. Door zichzelf te fotograferen wil Yael laten zien hoe ongemakkelijk overgewicht kan zijn.
Yael staart in haar portretten vaak recht de lens in. De kijker kan daardoor moeilijk ontsnappen aan het beeld. Net zoals zij niet kan weglopen van haar lichaam en de oordelen die daarover bestaan.
Wat gebeurt er als je heel dichtbij een kunstwerk gaat staan en daarna heel ver weg?