Meer informatie

Isabelle schildert de botten, lappen vlees en bloedende varkenspoten zo verfijnd tussen de bloemen dat ze je eerder verleiden dan afschrikken. 

Vind je ook dat dit schilderij iets muzikaals heeft? Misschien zie je wel een piano in de botten. Het beweegt allemaal. Maar de naam van het schilderij heeft ook blues in zich.

In klassieke Vanitas schilderijen staat de eindigheid van het leven voorop. Een schedel herinnert je eraan dat je ooit zal sterven. Een zeepbel is mooi maar kan elk moment uit elkaar spatten. Een klok en een zandloper verklappen dat de tijd doortikt. Iets kan als een nachtkaars uitgaan. Bloemen verwelken.

Dit schilderij van Isabelle zou je ook kunnen zien als zo’n Vanitas schilderij. Het rauwe vlees dat gaat rotten. De bloemen die nu nog vol leven zijn maar binnenkort verwelken.  

Een oud Vanitas kunstwerk uit het Rijksmuseum met een schedel, zeepbellen, verwelkte bloemen en een de nachtkaars die uitgaat.

Het Franse woord voor vlees is viande. Dat woord komt van het Latijnse vivenda. Vivenda betekent wat nodig is om te leven.

Isabelle wordt geboren in Duitsland, maar met de Franse nationaliteit. Voordat ze kunst gaat maken werkt ze in de wereld van marketing en communicatie. In de jaren ’90 verhuist ze naar Amsterdam. Ze studeert daar aan de Rietveld Academie.

Isabelle maakt kunst over mens en natuur. Hoe die twee tegenover elkaar staan. En wat ze met elkaar te maken hebben.

Wat is er precies te zien in het midden? Is dat nou een hoofd, of zie je iets anders? Misschien is het wel een opening. Of een eiland? Bespreek het vooral met een medebezoeker. Wie weet brengt hij of zij je wel op andere ideeën en inzichten.

Isabelle heeft illustraties gemaakt voor een aantal kinderboeken. 

Isabelle heeft een tekening gemaakt met een zelfde soort gat in zich als dit schilderij. Die tekening heeft Insomnia, wat slapeloosheid betekent.

Isabelle vertelde aan het LAM dat de open witte vorm in het midden van het kunstwerk de bloem van de Braziliaanse roos voorstelt.

Braziliaanse roos heeft niets met de ons bekende roos te maken. Het zijn de bloemen van de Aniba Rosaodora een altijd groenblijvende boom van 25 tot 35 meter hoog uit de tropische regenwouden van Brazilië.

Rozenhout heeft een karakteristiek aroma en wordt gebruikt in de duurste parfums. De etherische olie, met een vriendelijke roosachtige geur, wordt gewonnen door het destilleren van dit kernhout en lijkt op de geur van roos en lelie. In de aromatherapie wordt de bijna kleurloze rozenhoutolie gewaardeerd om het vermogen de geest te ontspannen, en hersenhelften te harmoniseren en te activeren.

De Indianen in het Amazonegebied gebruikten het om wonden te genezen en huidaandoeningen te behandelen. Het maakt mensen ontvankelijk voor het genieten van alle mooie dingen om hen heen. Heeft een harmoniserende en ontspannende werking op de geest.

Isablle heeft goede herinneringen aan haar reis in Brazilië daarom komt deze roosvorm terug in haar kunstwerken.

De roos is in dit kunstwerk verwelkt. Even Roses Can have the Blues