Meer informatie

Alejandro houdt van lege ruimtes die ontstaan door voorwerpen die onder water zijn. Zoals een glas dat vol lijkt maar eigenlijk een luchtbel in zich heeft. Dit begon met een project waarbij Alejandro een blok cement probeerde te laten drijven. Dat deed hij door twee ballonnen aan het blok cement vast te knopen. Alejandro wilde het blok graag fotograferen. Echt goede foto’s maken onder water was alleen veel moeilijker dan hij had gedacht.

Voor de eerste fotoserie die Alejandro maakte, heeft hij veel geld uitgegeven. Duiklessen, apparatuur, huur van huizen met een zwembad. Toen hij het water in ging om het te proberen, werkte het allemaal niet. Alejandro’s computer werd zelfs gestolen. Er zijn maar drie foto’s van dat project overgebleven.

Alejandro liet de bewaarde foto’s van zijn eerste serie en liet die zien aan een vriend die in een museum werkt. Hij overtuigde Alejandro ervan dat hij opnieuw een poging moest wagen om onder water te fotograferen. Voor de nieuwe serie moesten de problemen die Alejandro eerder had gehad, worden opgelost. De nieuwe foto’s werden gemaakt in een schoon zwembad in de Amerikaanse staat Arizona. In Phoenix om precies te zijn.

Om de camera werd een houten doos gebouwd. Die doos was zwart van binnen en er zat een raampje in. De bovenkant van de doos was open en stak uit het water. De camera stond er op z’n kop in, vast aan een statief waardoor de poten van het statief uit de doos staken. Alejandro ging zelf niet meer onder water. Hij kocht een apparaatje waarmee de camera werd gelinkt aan zijn iPad. Daarmee kon hij de camera helemaal besturen.
Anderen hielpen hem met de composities onder water. Hij hoefde alleen maar aanwijzingen te geven: ‘Iets meer naar links, ja zo!’
Alejandro vond dit een stuk leuker dan de eerste keer toen hij het deed. Hij droeg een Hawaii-shirt, dronk een paar biertjes en rookte een sigaar. Zie je het voor je?

Tijdens het maken van deze video kwam Alejandro achter allerlei grappige dingen. Hij ontdekte dat appels in het water blijven drijven. Terwijl peren juist naar de bodem zakken. Welk fruit zal nog meer gaan drijven, denk je? Een banaan, framboos of perzik? Ook kwam hij erachter dat zware voorwerpen heel snel opstijgen en lichte voorwerpen veel langzamer. 

Toen Alejandro eenmaal een manier had gevonden om onder water te fotograferen, begon hij ook te experimenteren met video's. 

Dat deze video onder water gefilmd is zie je misschien niet meteen. Als je langer kijkt zie je af en toe luchtbellen opborrelen. Die stijgen naar boven, naar het wateroppervlak. Maar in deze video gaan de bubbels niet altijd naar boven. Soms gaan ze naar beneden. Alejandro draait het beeld en zorgt ervoor dat je helemaal in de war raakt, dat je niet meer weet wat boven en onder is.

Inspiratie kan overal vandaan komen. Ook bij ons. Bezoekers Lenneke en Rob waren na hun bezoek aan het LAM geïnspireerd door dit kunstwerk en deden een thuisexperiment. 

Lenneke en Rob vulden hun aquarium met water en keken welke objecten er bleven drijven en welke er zonken. 'De houdbaarheid was beperkt, twee dagen, vanwege de werking van het fruit in het water', lieten de twee ons weten. En: 'We gaan het vast nog eens herhalen.'

Het thuiskunstwerk van Lenneke en Rob.

Drijf je liever, op een luchtbed in het water. Of zou je willen duiken, naar een vreemde onderwaterwereld?