Kim werkte voor deze installatie voor het eerst met de computer. Ze digitaliseerde haar tekeningen om ze daarna in het Fablab te kunnen laseren, uit te snijden. De gedigitaliseerde tekeningen werden dusdanig grote bestanden, dat haar computer crashte.
Kim werkt meestal met papier. Voor het LAM werkt ze met steviger materiaal: flinterdunne plakken hout, vliegtuigtriplex. Dit materiaal is zo fijn dat het net papier lijkt.
Of het papier is of hout, de kunstwerken van Kim zijn direct te herkennen. Ze snijdt de tekeningen uit waardoor dunne stroken los komen van de wand. Haar tekeningen worden 3D. Samen vormen ze een wirwar van lijnen.
Wie goed kijkt, ziet overal H2O terugkomen in het kunstwerk van Kim. Je ziet telkens twee keer de letter H en een keer de letter O. Helemaal uitgeschreven in de scheikunde is H2O namelijk HOH. Twee delen waterstof en een deel zuurstof.
Aandacht. Kim moet er niets van hebben. Laat haar maar lekker in haar atelier doorwerken.
Haar familie had nooit wat met kunst. Tegenwoordig zijn ze er intens mee verbonden. Zo zet Kim regelmatig haar vader en jongere broer in voor het installeren van haar werken. Ook bij dit werk waren haar vader en broertje onmisbaar.
Kim is geboren en getogen in Ommen. Daarna woonde en werkte ze in Zwolle. Dat was niet de meest rustige wijk. '’s Avonds bleef ik liever binnen.' Via de Gerrit van Houten Atelierprijs mag Kim twee jaar lang wonen en werken in een huisje in Blaricum. Daar is het heerlijk rustig. Al voelt Kim zich ook wel een beetje een vreemde eend in de bijt. 'De schoenen van mijn buurtgenoten zijn duurder dan mijn auto.'
Meer weten over Kim? Bekijk hier een videoportret van de kunstenaar gemaakt door DORDTYART.
Als het kunstwerk tot leven zou komen, hoe zie je dit dan voor je?