IJscoman

De geschiedenis van het eten van ijsjes gaat langer terug dan je zou denken.

De Romeinen verlekkerden zich al aan sneeuw vermengd met honing, rozenwater en fruit. Voortaan maar met een potje honing de piste op?

Alles wat er in de schilderijen van Herman Berserik gebeurt, voelt een beetje gek. Door de compositie valt het niet direct op, maar de ijscoman staat voor een behoorlijk vreemd decor. Al kunnen fabrieksarbeiders in de zomer natuurlijk net zo’n behoefte hebben aan een koud ijsje als een badgast.

Een ijsje is niet zomaar een ijsje. Er zijn tegenwoordig allerlei soorten in omloop. Denk aan roomijs, slagroomijs, softijs, sorbetijs, waterijs en schaafijs. En dan heb je nog ijswafels, ijstaarten, ijsstammen, ijsbombes en zelfs gefrituurd ijs. Overigens zijn het uiteindelijk altijd gewoon de bevroren watermoleculen die maken dat het ijs is.

Herman Berserik koos vaak alledaagse voorwerpen tot onderwerp van zijn schilderijen. Een ijscoman is natuurlijk niet het meeste spannende plaatje, maar door de vreemde verhoudingen ontstaat er toch gelijk een verhaal. Hij schilderde trouwens veel haven- en riviergezichten vanaf zijn eigen boot. Zou deze ijscoman op een kade staan?

Herman Berserik, die leefde van 1921 tot 2002 was onderdeel van de Pulchri Studio, de club voor hedendaagse kunst in Den Haag. Naast autonome kunst maakte hij illustraties voor reclames van onder andere Phillips, de PTT en KLM. In 2000 ontving hij de Jacob Hartog Prijs voor zijn oeuvre.