Kaas

Stel je voor, je loopt het atelier van Steffen binnen. Het is er licht en stil. Je ruikt geur van potloodslijpsel en vers papier. Het enige geluid dat de stilte doorbreekt is het zachte strijken van een rondgesleten kleurpotlood. Vol concentratie mengt hij laag voor laag alle kleurvlakken.

Kijkt hij af en toe op van zijn werk richting een tafel waarop een rood bord met een geurend stuk kaas staat? Of tekent hij de kaas na van een oude polaroid, gevonden op een rommelmarkt?

Geen van beide. Huh?!

De beelden die Steffen Kern tekent komen uit zijn gedachten. Hij schets, past aan en probeert net zo lang tot het beeld dat hij tekent, klopt met het beeld in zijn hoofd. Hij beeldt herkenbare dingen af. Dingen die je tegen kunt komen op een straathoek, in de trein of op de keukentafel. Zijn tekeningen geven het gevoel alsof je dit exacte beeld al eerder gezien hebt. Was het een foto, een jeugdherinnering of die ene bekende film, op pauze gezet?

En? Wat denk jij? Ga het gesprek aan met iemand die in de buurt is.

Deze kunstenaar gebruikt een ‘mentaal beeld’ als houvast. Een mentaal beeld is een innerlijk beeld van dat je vrijwillig kan oproepen en zelf kunt bewerken.

Hoeveel ramen heeft jouw woonkamer? Welk uitzicht heb je uit die ramen? Waarschijnlijk kun je deze vragen pas beantwoorden als je eerst een soort innerlijk beeld van je woonkamer maakt. Alsof je naar een plaatje of film in je hoofd kijkt. En als de setting eenmaal staat, kun je het weer, de sfeer of het scenario makkelijk veranderen. Wie zegt dat je Netflix nodig hebt? De leukste film zit in je hoofd.

Steffen gebruikt in zijn tekeningen veel technieken uit de fotografie en film. Hij stelt bijvoorbeeld scherp op het onderwerp alsof hij door een cameralens kijkt en gebruikt vaak de schaduw alsof er een grote spot of flitslicht is. Soms lijkt het beeld net bewogen, alsof de camera nét iets verschoven is tijdens de opname.

Een ander effect dat Steffen vaak gebruikt heet blooming. Het lijkt dan net alsof het licht zich als een zachte gloed verspreidt. Bij oude camera’s zie je dit effect vaak. Bijvoorbeeld bij dit vintage 8mm filmbeeld. Wat vind jij? Geeft dit oude filmbeeld een zelfde soort gevoel als de kaas van Steffen? Waarom wel/niet?

Steffens stuk kaas lijkt van binnenuit licht te geven. Als een langzaam wegsmeltend nachtlampje. En als deze kaas wél echt zou bestaan, welke soort is het dan?

We vroegen een kaasexpert wat zijn kennersoog zegt over dit fictieve stukje kaas. Luuk zegt: “Het lijkt me een roodflora kaas (een kaas die door een bacterie rood/oranje verkleurd). De kaas is halfhard en lijkt me een geitenkaas, door de lichte kleur. De kaas heeft een gewassen korst. Mijn eerste associatie is dat het een stuk uit een klein rond kaasje is. Uit een bergachtig gebied. Het heeft iets weg van een typisch abdijkaas, gemaakt door monniken uit een bergklooster. Stukje proeven?”

Ken je die uitdrukking trouwens? ‘Dat is monnikenwerk’.

Je kaaskennis verdiepen? Neem eens een kijkje op de Wikipedia speciaal voor kazen. https://kaaswiki.abrahamkef.nl/categorieen/