KY1 1JH

Paul runt allerlei bedrijfjes. Een bedrijf daarvan is Clarke & McDevitt. Dat doet hij samen met een vriend die hij leerde kennen op de kunstacademie: Declan Clarke. Samen met hem bouwt Paul tentoonstellingen. Vooral van het werk van jonge en opkomende kunstenaars. Hij runt ook een platenmaatschappij die Infinite Greyscale heet. Het is een maatschappij die vooral muziek van jonge, onbekende muzikanten uitbrengt. Ze maken alleen elpee’s. Langspeelplaten op vinyl. Die ken je vast wel.

Paul heeft ideeën over muziek omdat hij bij een platenmaatschappij werkt. Volgens Paul gaat het erom dat muzikanten en kunstenaars in alle vrijheid iets maken. Daarbij moeten ze niet letten op succes en geld verdienen, vindt hij. Paul noemt de eindresultaten ‘half muziek, half kunst’. De muzikanten krijgen de kans om muziek te maken die super experimenteel is. Stel je dus geen mooie luisterliedjes voor, maar meer uitprobeersels van geluid. De albumhoezen worden door Paul zelf gemaakt met een risograph machine. Dat is een apparaat waarmee grote kopieën en prints kunnen worden gemaakt. Elk album heeft 13 oplagen. Het doel is niet om deze albums te verkopen.

Paul werkt graag samen als hij kunst maakt. Eigenlijk is dit schilderij ook het resultaat van een samenwerking, want hij gebruikte de resten papier die er al waren. Deze werken van winkelruiten bevatten gevonden materialen.
Een andere kunstenaar die werk maakt met spullen en materialen die hij vindt, is Jan Henderikse, die ook in de LAM-collectie zit. Maar zijn werk is weer heel anders dan dat van Paul.

...dichtgeschilderde ramen gezien? Het inspireerde Paul tot het maken van dit schilderij.

In vooral Noord-Holland wordt Luilak gevierd. Ken je dat? Het is een feest dat wordt gevierd op de zaterdag voor Pinksteren. Het is daarom altijd in mei en juni. Er wordt veel kabaal gemaakt. De traditie van lawaai maken komt doordat de laatkomers en uitslapers wakker gemaakt moest worden. Ook worden ramen beklad met boter, zeep en krijt. Rond Amsterdam en de Zaanstreek zijn er luilakvuren. 

Wat zie jij in dit schilderij? Water? Zoals de woeste golven van een zee of het geklater van een stromende waterval?
Doet dit schilderij je misschien een beetje denken aan een sciencefictionfilm? Omdat het bijna niet echt lijkt wat je ziet? 

Als je 'KY1 1JH' intikt op Google kom je uit op de postcode van een straat: High Street in Kirkcaldy, een plaats in Schotland. Dit schilderij is een kunstwerk uit een serie die Paul maakte in 2014. Paul zag in Schotland en Noord-Engeland wit geschilderde winkelruiten. Hij fotografeerde die ruiten. Het waren de etalages van verdwenen winkels. De verschillende kleuren papier die op het schilderij zijn geplakt zijn afgescheurde resten posters.

Dit schilderij gaat over de overvloed aan spullen, eten en drinken. Er is zo ontzettend veel te koop. Ook gaat dit werk over het sluiten van winkels in de centra van steden. Die winkels sluiten door de economische crises, maar ook door webshops op internet. Want door internetwinkels sluiten er soms ‘normale’ winkels. Met KY1 1JH legt Paul een moment vast waarin er veel verandert in ons consumeren, het kopen, gebruiken en eten/drinken.

Toen Paul de ruiten zag, vond hij de schilderachtige bewegingen die zijn aangebracht van de witte verf erg leuk. Het is meestal snel gedaan. Daardoor is het spontaan. Er is niet over de vormen nagedacht. Het is eerder een werkwijze die met gevoel wordt gedaan dan volgens een bepaald idee.

Soms schildert Paul met melk. 

Paul wilde al vanaf jonge leeftijd abstract schilderen. Geen herkenbare figuren, maar juist iets geheimzinnigs. Maar hij vond dat hij er niets van kon. Toch bleef hij graag tekenen.