Kara heeft voor dit beeldhouwwerk gewerkt met allerlei verschillende spullen van metaal. Het in elkaar zetten ervan was een hele puzzel. Het is echt een constructie, zoals je ziet. Maar niet bepaald een voorbedacht pakket zoals van K’nex. Het is niet: je klikt ‘t en je maakt ‘t.
Kara werkt vaak met metaal. Ze maakt hiermee allerlei constructies die soms buitenaards lijken. Een paar jaar geleden maakte Kara een soort antennes die ze buiten neerzette. De antennes staan in de buurt van haar huis in lege velden en bij vervallen huizen.
Dit kunstwerk wordt bij elkaar te houden door magneten. Die constructie is kwetsbaar. Kijken mag, graag zelfs. Maar aanraken niet! Je kunt je misschien voorstellen hoeveel werk het is om een kunstwerk als dit te installeren. In deze stalactiet zit keukengerei. Misschien is het wel de enige stalactiet ter wereld waarvoor dat geldt.
Als iets er kwetsbaar uitziet, krijgt het snel iets aantrekkelijks. Zoals een kitten of puppy die je zo stevig knuffelt dat je hem per ongeluk fijn knijpt. Het is een wonderlijk fenomeen: als iets kwetsbaar is, zijn er heel snel mensen die het mooi vinden of willen hebben.
Kara is geboren in de Canadese stad Vancouver. Ze woont en werkt in Saskatchewan, een provincie in Canada. De provincie is vernoemd naar de gelijknamige rivier: de Saskatchewan.
Om precies te zijn woont Kara in een landelijk dorp dat Nokomis heet. Het is een dorp waar een paar honderd mensen wonen. Het gebied heeft een landklimaat. In de zomer kan de temperatuur oplopen tot 41 graden Celsius, in de winter vriest het soms 40 graden. Als je op internet zoekt naar Saskatchewan vind je allemaal mooie landschappen. Je ziet dat het geen druk gebied is, maar juist verstild en dunbevolkt.
Zie je de button op dit kunstwerk? Je kan zo’n button op je trui prikken, ter versiering. Maar je kan het ook een kunstwerk aanbrengen, zoals Kara heeft gedaan. De tekst op de button luidt: I brake for bighorns. Gevolgd door Waterton Lakes National Park. Dat is een nationaal park in Canada. Het natuurpark beslaat een gebied van zo’n 525 km². Waterton Lakes National Park vormt samen met het Amerikaanse Glacier National Park en Waterton Glacier International Peace Park een unie die door de UNESCO op de Werelderfgoedlijst is gezet. Een populaire attractie in het park is de Red Rock Canyon, een kloof van rode rotsen. De rode kleur komt door de geoxideerde ijzerdeeltjes die in de steen zitten. Waterton Lakes Park is een goede plek om allerlei dieren te spotten. Zwarte beren, grizzlyberen, edelherten en elanden.
Alle materialen om ons heen zijn licht magnetisch. Dat komt doordat alle materialen een magnetisch veld hebben. Er zijn verschillende soorten magneten.
Ferromagneten: ijzer, nikkel en kobalt. Die materialen zijn uit zichzelf magnetisch. Ze blijven aan een magneet plakken. Je kan er zelf een magneet van maken door er met een magneet in dezelfde richting over te strijken.
Paramagneten en diamagneten bestaan ook. Die magneten zijn niet van zichzelf magnetisch. Je kunt ze wel magnetisch maken. Dat is moeilijker dan bij de ferromagneten. Het gebeurt alleen in speciale laboratoria. Ze worden alleen magnetisch in een bepaald magneetveld. Dat merk je pas als dat veld ontzettend sterk is. Een magneet heeft altijd twee magnetische polen: een noordpool en een zuidpool.
Hout, aarde, papier, touw, verouderde elektronische apparaten en huishoudelijke resten. Kara’s beelden, collecties en archieven maken verhalen wakker. De beelden die ze maakt roepen een bepaalde sfeer op. Je bedenkt er zelf handelingen bij. Kara werkt op verschillende manieren. Ze maakt excursies, doet onderzoek op internet, maakt werken zoals hier in het LAM.
Wat gebeurt er als je heel dichtbij een kunstwerk gaat staan en daarna heel ver weg?