Meer informatie

Denk je dat het ergens naar ruikt als je in dit schilderij zou stappen? 

Op een dag zei Michael: ik word schilder. Maar dat had geen duidelijke oorzaak. Want hij had nog nooit geschilderd. Hij had gewoon besloten dat hij het ging doen.

‘Het huis is eigenlijk de enige plek waar we totaal onszelf zijn. Als je geen huis hebt, geen thuis, wat blijft er dan nog over?’ vraagt Michael zich af. Daarom komen huizen steeds terug in Michaels schilderijen. Twee voorbeelden van huizen van Michael:

 

 

Michael heeft vroeger achter een zoemende naaimachine gezeten om kleren te maken.
Vaak schildert Michael bekende dingen uit het dagelijks leven. Gordijnen, kamerplanten, stoelen. Maar die normale dingen geeft hij wel een slinger, een zwaai.

Hoewel in het werk van Michael nooit mensen voorkomen, voel je dat ze nooit ver weg zijn. Zijn schilderijen spelen zich vaak af in huiselijke omgevingen. Daar horen nou eenmaal mensen bij. Die een kopje koffie drinken of een ei bakken. Of een krantje lezen aan de keukentafel.

‘In een film heb je negentig minuten om een verhaal te vertellen. In een schilderij zit het allemaal in dat ene moment,’ zegt Michael.

Michaels opa heette John Rädecker. Hij heeft de beelden van het Nationaal Monument op de Dam gemaakt in Amsterdam. Die ken je vast wel, vlakbij de Bijenkorf.

Monument op de Dam

Kijk naar dit schilderij. Er is veel grijs en wit. Vind je dat spookachtig? Of mooi en dromerig. Misschien vind je er wel iets heel anders van. Iedereen heeft andere ideeën. En een eigen smaak. Probeer je dit schilderij eens in te beelden met bonte kleuren... Hoe wordt het dan? Een goed idee? Of slecht? Het is ook leuk je voor te stellen welke kleuren je dan zou gebruiken. Een paars kleed met gele stippen geeft een totaal andere sfeer dan een oranje tafelkleed.

Michael woont en werkt in Engeland. Hij heeft een prachtig atelier, maar kijkt nergens op uit want Londen is helemaal vol gebouwd.

Michael schildert best vaak planten. Hij vindt ze helemaal niet per se interessant. ‘Planten zijn de stille getuigen in een ruimte, in een kamer. Maar ook de mens die denkt dat ze de natuur overwonnen heeft door een stukje natuur dat eigenlijk buiten hoort naar binnen te brengen.’

De planten zijn dus een beetje de zwijgende omstanders, die aanwezig zijn bij alle situaties die in de woonkamer gebeuren.

Dat is natuurlijk een beetje raar, het vraagt iets van je fantasie. Maar stel nou, dat deze keuken onderdeel is van een huis. Wie weet is dat wel een fijne plek. Of misschien is het helemaal niet geschikt voor jou, maar wel voor iemand die je kent? ‘Wat belangrijk is bij een schilderij, is dat ik de mensen binnen trek. En dan spelen ze zelf de rol in het schilderij,’ zegt Michael.

Dit schilderij is niet alleen gemaakt van verf, maar ook van garen en stukjes stof. Er zit een borduursel op dit doek. Michael gebruik ook wel eens stukjes stof als hij een schilderij maakt. Hij heeft de mode-opleiding aan de Rietveldacademie gedaan. Maar hij ontdekte dat de modewereld niets voor hem was.

Ga afwisselend maar eens dicht bij het kunstwerk staan en neem ook eens wat afstand. Wat verandert er?