Melkmachine

Na het eindexamen van de middelbare school heeft Frederique drie maanden meegelopen op de kunstacademie in Florence. Daarna studeert ze aan de kunstacademie in Utrecht. In het eerste jaar moet ze van alles uitproberen. Ook beeldhouwen. ‘Dat vind ik moeilijk, heb ik toen geleerd,’ zegt Frederique.

Van 2016 tot 2018 heeft Frederique een studio gehad bij de Rijksakademie voor Beeldende Kunsten in Amsterdam.

De Rijksakademie van beeldende kunsten is een opleiding voor internationale toptalenten. Na een selectie kun je twee jaar verblijven op de Rijksakademie en kun je gebruik maken van het internationale netwerk dat zij hebben.

'Voor mij is schilderen als muziek maken. Ik begin ermee, kijk wat er op het doek gebeurt met de materialen. Daar reageer ik op. Spuitbussen werken heel snel. Ik pak de spuitbussen en dan: bam, bam, bam! Zo improviseer ik. Het is natuurlijk wel serieuzer dan alleen bam, bam. Een kwestie van heel veel onderzoek doen, dingen uittesten, kijken of het werkt, mislukken en opnieuw doen.'

'Ik zet muziek op. Meestal een beetje rare elektronische muziek. Dan kom ik in een ritme. Het eindresultaat wordt een harmonie tussen kleur, vorm en compositie.'

Indirect heeft deze melkmachine heel veel met het LAM te maken. De grootvader van onze oprichter, had een melkveehouderij in Amsterdam. Zijn zoon Dirk verdeelt op 15-jarige leeftijd met de ponywagen de melk van zijn vader. Als de Duitse bezetter in 1942 het melkventen verbiedt, start de jonge Dirk een melkwinkel op het Mercatorplein. Als geen ander weet hij klanten aan zich te binden. Hij beloont zijn klanten met lage prijzen. Of schenkt hij zijn klanten een scheutje meer melk uit. De aanpak werkt en de handel floreert.

Op de melkkar door Amsterdam.

Het succes maakt dat Dirk andere producten gaat verkopen én dat hij uiteindelijk de eerste zelfbedieningssupermarkt in Amsterdam start.