Saturday Lunch Time

Mayumi Nakao haalt vaak inspiratie uit oude foto's van vrienden en kunstwerken. “Omdat ik me vaak de sfeer van begin jaren negentig voorstel, vind ik inspiratie in Amerikaanse sitcoms, films, interieurboeken uit die tijd en diverse aspecten van het dagelijks leven, zoals gesprekken met vrienden, scènes die ik tijdens wandelingen zie en ervaringen tijdens het reizen. Daarnaast heeft New York talloze musea en kunstgalerieën waar ik werk van diverse kunstenaars kan bekijken, wat me volop inspiratie biedt. De uitdaging en nieuwsgierigheid om dergelijke inspiratie in mijn werk te verwerken of iets nieuws te proberen in mijn volgende werk, zijn nu belangrijke drijfveren.”

Dit schilderij legt een gezellig moment vast in het dagelijks leven van een moeder en zoon in Brooklyn, New York. “Het is geïnspireerd op een kinderfoto van een vriend van mij die in Brooklyn opgroeide. De foto toont hem als kind met zijn moeder.” Zegt Mayumi. Ze heeft een nauwe band met het gezin en komt er zelf ook vaak eten.

De scène toont een zaterdagmiddag waarop ze Chinees bestelden en het eten op tafel zetten. In New York City is het gebruikelijk om eten in papieren bakjes te bezorgen of af te halen, en Chinees eten is een populaire, betaalbare optie. Dit schilderij gaat niet alleen over een maaltijd. Het weerspiegelt de unieke cultuur van Brooklyn. “Met dit kunstwerk hoop ik een betoverend moment uit het dagelijks leven van New York te delen en warme nostalgische gevoelens op te roepen.”

Mayumi schildert met name graag maaltijdtaferelen. Via eten kun je de sfeer van een huishouden, de cultuur van een land en zelfs het tijdperk voelen. Mayumi hoopt dat kijkers vrijuit kunnen fantaseren terwijl ze naar haar werk kijken. Bijvoorbeeld dat je jezelf erbij aan tafel fantaseert, of dat je terugdenkt aan je eigen jeugd met herkenbare personages.

De eenzaamheid die Mayumi voelde toen ze alleen van Japan naar de Verenigde Staten verhuisde, onderging een diepgaande transformatie toen ze familiefoto's van haar vrienden in New York zag. De gevoelens van liefde en verbondenheid met familie en vrienden, die van ouder op kind en van persoon op persoon worden doorgegeven, verschillen niet op basis van ras, cultuur of land: ze vormen een gemeenschappelijke verbinding die de mensheid deelt en die tijd en ruimte overstijgt. In haar kunst drukt ze dit uit als gedeelde nostalgie.

“Ik vind het leuk om kleine details toe te voegen. Door bekende personages en product verpakkingen te gebruiken, kunnen kijkers zich ermee identificeren. Het toevoegen van nostalgische kleuren en alledaagse voorwerpen creëert een gevoel van vertrouwdheid, waardoor kijkers zich gemakkelijker in het schilderij kunnen verdiepen.”

Mayumi Nakao (1985, Japan) hield in 2022 ze haar eerste solotentoonstelling in New York. In 2023 had ze ook een solotentoonstelling in Tokio. Daarnaast heeft ze deelgenomen aan talloze groepstentoonstellingen. In 2023 werd ze geselecteerd als een van de tien finalisten voor de categorie Women Figurative Realist Painters van de Bennett Prize, die zich richt op vrouwelijke kunstenaars in de Verenigde Staten, en exposeerde ze haar werk in het Muskegon Museum of Art in Michigan.