Meer informatie

Arya gebruikt foto’s die door anderen gemaakt zijn en niet door hemzelf. Maar hij gaat ermee aan slag en je ziet ze hier in het museum onder zijn naam. Arya vraagt hij zich af hoe het eigenlijk zit met rechten. Wanneer is iets van jou en wanneer is iets van iemand anders, hoe werkt dat? Los van wat je op de foto’s zelf ziet is dat een overkoepelende vraag die centraal staat in deze fotoserie. Het LAM heeft vijf foto’s van Arya.

Sommige mensen staan ’s nachts op uit hun slaap. Ze lopen slaapwandelend naar de keuken en gaan zich helemaal te buiten. Of ze zijn wel wakker en plunderen de ijskast. 

Wie weet heb jij een idee welk eten er in deze potten zit. Het heeft iets ouderwets om eten in potten te stoppen. Misschien heb je wel een familielid (oma?) die het doet. Dan vraag je je wellicht af of de inhoud van zo’n pot weleens ververst wordt.

Arya maakt fotoseries. Hij onderzoekt de dood, het verlies en de kwetsbaarheid van het menselijk bestaan.

Arya is geboren in de Iraanse hoofdstad Teheran. Vrijdagmiddag begint het galeriehoppen. Dat is hét sociale evenement van iedereen die van kunst en cultuur houdt in Teheran. In de Iraanse hoofdstad is die groep groot. Alle liefhebbers gaan vrijdag op de been om de laatste exposities te bezoeken. Als je dat wil moet je het goed plannen want de afstanden tussen de galeries zijn gigantisch. Het kan niet zonder auto. Als je het openbaar vervoer gebruikt kun je maar één bezoek plannen. Gelukkig mag iedereen met iedereen meerijden.
Iraanse galeries krijgen ontzettend veel bezoekers binnen op vrijdag. Daarom wisselen veel galeries elke twee weken van expositie. Zo kunnen ze regelmatig iets nieuws laten zien aan het publiek. 

In Iran is een verplichte registratie van presentatieruimtes waar kunst wordt getoond. Die verplichte registratie zorgt ervoor dat kunstenaars hun werk maar op een paar plekken kunnen laten zien. Als er geen flinke doorloop is vertraagt alles. Nu komen alle kunstenaars aan de beurt.