Een ongetrainde stem zingt liefdesliedjes in het park. Geeft dat geen intiem gevoel? Het lijkt wel of je iemand hoort die denkt dat ze helemaal alleen is.
Susan Philipsz is een Schotse kunstenares die in Berlijn woont. Ze werkt met ruimtes, narratief en geluiden. In 2010 heeft ze de Turner prijs gewonnen. De grootste kunstprijs van Engeland. Dit was de eerste keer dat een werk bestaande uit geluid genomineerd was.
Susan is geïnteresseerd in de manier waarop geluid emoties en herinneringen op kan roepen. ‘Geluid is materieel onzichtbaar, maar het is gevoelsmatig en doet een beroep op emoties. Het kan een ruimte karakteriseren en tegelijkertijd een herinnering oproepen.’
Dit werk van de LAM collectie is opgenomen in een openbare ruimte. Enig idee waar?
Susan zong door het omroepsysteem van een Tesco supermarkt. De liedjes die je hoort gaan over verlangens.
Wil je meer weten over dit geluidskunstwerk? Start een gesprek met een van onze collega’s of een andere bezoeker. Waarschijnlijk vinden ze het erg leuk om hun kennis en gedachten over dit werk te delen. En natuurlijk om die van jou te horen!
Zie jij ook altijd overal gezichten in? Ik wel. Zodra ik maar de suggestie van ogen en een mond zie is het al een gezicht. Hoeveel 'gezichten' zie jij hier in het LAM die een ander misschien niet ziet?