Meer informatie

Dit menu is wel iets voor een ijzervreter, denk je niet? Zo worden keiharde doorzetters genoemd. Soms ook militairen, omdat ze zoveel moeten doorstaan. Je moet ook wel ruw en hard zijn als je dit ‘eten’ fijnkauwt. 

Dat is de titel van dit kunstwerk. Heb je enig idee waar dat op slaat? Welke titel zou je zelf aan dit kunstwerk geven? Het mag alles zijn. Laat het ons weten!

...krijgen soms trek in de vreemdste dingen. Zoals krijt, aarde of klei. Meestal komt dat door ijzertekort. Deze eetstoornis, waarbij je de drang voelt dagelijks niet-eetbare dingen te consumeren, heet 'pica'.

...zin heeft om een hap uit een glas te nemen? Dat je een slok neemt en bijna de rand van het glas of kopje opeet?

...van iets wat er op je bord lag? Dat je echt dacht: wat ís dit?! Stel je voor dat je in een restaurant zit en dit op je bord ligt… Dan zou je toch wel even heel erg vreemd opkijken. Of niet?

In dit kunstwerk zie je een schroefsleutel op het bord liggen. Hoewel, als je ze zo naast elkaar ziet liggen, heeft een vork ook wel iets van gereedschap, vind je niet?

Pippi vond spijkers in haar soep. Voor haar is dat geen probleem want ze heeft een onverwoestbaar gebit. En te lange spaghetti? Daar weet ze ook wel raad mee.

Scherven brengen geluk, zegt het spreekwoord. Maar word je er ook gelukkig van als ze naast je bord liggen?

Pieter Laurens heeft met ontzettend veel verschillende materialen gewerkt. Hout, metaal, glas, een deegrol, trechter, scheepstoeter, vogelnestje en een stapel dakpannen.

‘Ik geloof in twee houdingen in de kunst: die van genialiteit en van genialiteit. Je voelt het in je hoofd of in je onderbuik,’ zegt Pieter Laurens.

Dat zijn de oerelementen. Het zijn ook temperamenten, hoe de karakters van mensen in elkaar zitten. Pieter Laurens wilde dat gebruiken bij zijn kunst. Daarom werkte hij met zwavel, buskruit, lood en teer.