Meer informatie

Hier zie je andere werken van Jan. Zoals je ziet, werkt hij vaak met alledaagse materialen als munten, kurken, kratten en flessen. Zou jij ook zoiets kunnen maken denk je?

'Munten', Jan Henderikse, 1967.

'Kurkenreliëf', Jan Henderikse, 1959.

Jan verzamelt de voorwerpen niet terwijl hij duidelijk op zoek is naar iets. Het toeval speelt erg mee. Voor dit kunstwerk vond Jan materialen op kleine markten in New York. Daar woont hij. Ook heeft Jan de voorwerpen niet op een bepaalde manier geplaatst. Volgens Jan is het niet de bedoeling dat je een compositie in dit werk ziet. Maar als je dat wel doet is het helemaal aan jou.

‘Alles wat bij mensen hoort vind ik interessant. Sigaretten, doosjes, lucifers, verpakkingen van wat dan ook. Dat interesseert me enorm. Vooral dingen die met liefde gebruikt zijn en met on-liefde gewoon zijn weggegooid,’ zegt Jan.
Die liefde zit hem dus in een doosje snoepjes waar iemand van genoten heeft. Maar als de snoepjes op zijn, wordt zo’n doosje zomaar weggegooid. Je ziet ook aan dit kunstwerk dat Jan gebruik maakt van afval en verpakkingen. Hij houdt van het alledaagse, het gewone.

Jan kan weinig over zijn werk vertellen. Niet omdat hij niet wil, maar hij heeft er gewoon niet over nagedacht. Jan denkt dat de meeste andere kunstenaars die over hun werk praten onzin uitkramen. 

Jan heeft in de jaren ‘60 bij de Nederlandse Nul-beweging gezeten. Samen met: Jan Schoonhoven, Armando, Herman de Vries en Henk Peeters. Hun werken waren anti-schilderkunstig. Het ging ze dus juist niet om het maken van allemaal schitterende meesterwerken. Jan gebruikte onder andere centen en kurken. Hij deed wat hij leuk vond. Ook schilderde hij een tijdje woest.

In 1960 stuurde Jan een lege transportkist naar een kunsthandelaar. Deze kist had hij laten verzekeren voor erg veel geld. Want zo gaat het met kostbare spullen die naar een andere plek worden gebracht. Met bonzend hart maakte de kunsthandelaar de kist open. Want hij was gewend dat hij de bijzonderste en prachtigste kunst kreeg opgestuurd. Moet je zijn gezicht voorstellen toen hij de kist opendeed en zag dat er niets in zat! 

Jan is iemand die het allemaal op zijn eigen manier doet. Hij is eind jaren vijftig naar het buitenland vertrokken. Op al die plekken heeft hij werk gemaakt: Keulen, Curaçao, New York. Jan is een echte vrijbuiter die graag zijn horizon wil verbreden. 

...dan werkt hij in zijn atelier in Antwerpen.

We zijn zo gewend aan eten en drinken, dat we vaak helemaal niet naar de verpakking kijken. Bedenk eens welke verpakking jij nou echt mooi vindt. Het kan natuurlijk ook een verpakking uit het buitenland zijn. Een blikje Italiaanse citroenlimonade, een Marokkaanse fles vruchtensap, een zak Deense drop. Of iets anders..?

Ken je die? In de vakjes kun je heel veel leuke snuisterijen en spullen uitstallen. En spullen waar je aan bent gehecht, die een emotionele waarde voor je hebben. Het is ook een leuk meubelstuk voor mensen met een liefde voor verzamelen.